Δύσκολο πράμα η υγεία. Σε όλες τις ευχές έχει την τιμητική της. Το κακό είναι ότι δεν έχει την τιμιτική της στα νοσοκομεία και τα ιατρεία. Κακοδεχούμενη θαρρείς πως είναι.
Δεν τα έχω με τους γιατρούς. Γιατί να τα έχω άλλωστε. Μου έχουν σώσει την ζωή παραπάνω από μία φορές. Ότι μπορούν κάνουν οι άνθρωποι.
Διαβάζουν πολλά χρόνια για να φτάσουν σε σημείο να το έχουν με την υγεία. Ύστερα δουλειά,δουλεία και δουλειά για να μπορέσουν να πάρουν ένα αμαξάκι, ένα σπιτάκι μια γυναίκα και δύο παιδιά ντε. Ναι, μικροαστικό τι να κάνουμε. Δεν θα κάνω κουμμάντο στη ζωή τους. Δεν είναι όλοι καριόλια. Κάποιοι είναι. Και σε ποιά δουλεία δεν υπάρχουν μαλάκες θα μου πείς.
Όχι, δεν τα έχω με αυτούς.
Τα έχω με όλους αυτούς που έχουν δεχτεί το τραγικό της υπόθεσης. Να πληρώνεις για την υγεία. Να πληρώνεις για να γίνεις καλά. Εμπόριο δηλαδή. Ειτε τα σκάς κατευείαν σε ιδιώτες, είτε τα σκάς στο κράτος.
Αν εγώ οδηγώντας πατήσω έναν άνθρωπο και φύγω είναι κακούργημα.Τον άφησα να πεθάνει, ενω ίσως με την βοήθεια μου να μην είχε ψοφίσει.
Αν δεν έχεις φράγκα ή ένσημα δλδ λεφτά, να πάς σε ένα γιατρό και πεθάνεις είναι οκ.
Δημορατία λοιπόν. Τις βιτρίνες των τραπεζών τις προστατεύουμε όμως....
Για την ιστορία σήμερα για να κάνω την γραφειοκρατία που απαιτήται για μια εξέταση έχασα 35 ευρώ. Τόσα δλδ όσα θα μου έδινε το αφεντικό μου για να αγοράσει τον χρόνο μου και τα χεριά μου για τις ώρες που πέρασα στις ουρές του ΙΚΑ.
Δημόσια δωρεάν υγεία κατα τα άλλα.
Δεν θα τους κάνω την χάρη όμως να συνεχίσω να ασχολούμε με αυτούς. Εχω και ωραία πραματα να κάνω.
Καλημέρα λοιπόν και 'γειά μας.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου