Είμαι περήφανος για μικρά πράγματα,
στη μικρή ζωή μου.
ένα βράδυ,
στη γωνιά της γειτονιάς μου,
σε μια κολώνα,
αραγμένο με κόκκινη μπογιά
Ένα σύνθημα,
policia vera drace.
Λίγο πιο κάτω κόκκινα φώτα.
πότε με λίγη κόκκινη μπογιά,
πότε με ένα κόκκινο κραγιόν.
εξακολουθεί να μου θυμίζει,
να ερωτεύεσαι
τα φώτα των δρόμων,
τα συνθήματα στους τοίχους,
όλους εκείνους τους ίσκιους που στήνουν άγριους χορούς,
τους φιλοσόφους που γράφουν σε τοίχους και όχι σε βιβλία,
τα γυμνόστηθα κορίτσια που καπνίζουν τα βράδυα στα στενά,
και ενίοτε κάποια γυναίκα, της κάποιας ζωής σου,
για κάποια στιγμή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου