Πέτρα από γκρι

Πέτρα από γκρι,
βαρέθηκα να κράζω την ζωή,
φοβάμαι ότι θα φύγει και δεν θα ξαναρθεί.

Όπως εκείνο το χρώμα των νερών το κοραλλί,
που έβλεπα με χέρια και πόδια
τότε που ήμουν μακρυά από τιβί.

Και ανέβηκες εσύ στον ουρανό,
μέσα από το μαύρο το νερό
Κάποιοι σε είπαν φεγγάρι ολόκληρο.

Πέτρα από γκρι,
δεν την πέταξα εκεί,
που παραμόνευε σκυλί.

Κι έμαθα ένα βράδυ στο χειμώνα,
ότι σας την πέσαν έτσι καρφωτά,
ακόμα και πάνω στην κρυψώνα.

Πέτρα από γκρι,
από τότες στην τσέπη μου θα ζει,
γιατι πάντα παραμονεύει ένα σκυλί.

Τα σιδερένια δόντια του θα σπάσω,
δεν θα με κατευνάσω
και τη ζωή από εδώ κι ομπρός θα τη γιορτάσω.