Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

Τι και αν;

Τι και αν δεν γνωρίσαμε δικό μας σπίτι;

Τι και αν χάσαμε την πλατεία στην παλιά την γειτονιά;

Τι και αν ο χωμάτινος δρόμος στην γειτονιά απέκτησε άσφαλτο;

Τι και αν έχω 15 χρόνια να σε δώ;

Τι και αν έχω κάτι μήνες να κλωτσήσω μπάλα;

Τι και αν πλέον το 8ωρο μας φένεται μικρό;

Τι και αν αρνηθήκαμε τις περγαμηνές των σοφών μέσα σε περιστύλια;

Τι και αν χάσαμε φίλους και γνωστούς;

Τι και αν χάσαμε την μαγεία της εξερεύνησης του κόσμου;

Τι και αν χάσαμε όλα τα κορίτσια που ερωτευτήκαμε;

Τι και αν χάσαμε τους δρόμους που τόσες φορές περπατήσαμε στην βροχή;

Τι και αν χάσαμε το τρένο της γενιάς μας;

Τι και αν χάσαμε τις τέχνες μας;

Τι και αν χάσαμε τις γνώσεις μας;

Τι και αν χάσαμε το δάσος που μας ηρεμούσε;

Τι και αν χάσαμε την παραλία που χαζέψαμε το πιο ωραίο ηλιοβασίλεμα του κόσμου;

Τι και αν χάσαμε τον χρόνο μας, τον δικό μας χρόνο;

Τι και αν χάσαμε την υγεία μας, στην ψυχή και στο σώμα;

Τι και αν κάποιες φορές χάσαμε το μυαλό μας;

Τι και αν κάποιες φορές χάσαμε τον δρόμο στη ζωή μας;

Θα τα ξανακερδίσουμε, πίστεψέ με.

Άρκεί να μην χάσουμε άλλους συντρόφους από δίπλα μας.

2 σχόλια: