Όταν θα δεις

Όταν θα δεις φωτεινό ουρανό τα μεσάνυχτα
και το χέρι που κρατούσες σε εκείνον τον άδειο πεζόδρομο να σε αφήνει,
τότε να ξέρεις ότι το τελευταίο ελάφι της Πάρνηθας, σερβιρήστηκε σε πιάτο.

Όταν θα δεις εκείνη την φλόγα στο φουγάρο καθώς μπαίνεις στην πόλη
και τον δρόμο προς τα ιερά θαμμένο σε τσιμέντο,
τότε να ξέρεις πως στην γωνιά σε περιμένει ο ρουφιάνος.

Όταν θα δεις άδεια την πλατεία
και μια καύτρα ενός τσιγάρου να φωτίζει πρόσωπο Θανάτου,
τότε να ξέρεις ότι οι δράκοι πήραν τους καλύτερους.

Όταν θα δεις εμένα να σε κοιτάζω,
πλέον, μην με λυπηθείς.
Τράβα τη σκανδάλη.