...κάτι να υπάρχει,να γίνεται και να γυρίζει...

Αριστερά καπετάνιος από το Ζαϊρ,
δεξιά τρελαμένος ντελιβεράς,
και το χάσμα γενεών παντού.

Ενα αίνιγμα,μια ρουτίνα,ένα ακατανόητο.

Πέμπτο γλυκό ποτό στο στομάχι μου ξεσηκώνει θύελα διαμαρτυριών,
καταστέλεται από σφηνάκια.

Ο μπάρμαν καουμπόυ με ροζ καπέλο
και η ρέγκε να μας πάει αλλού.

Η αλλοτρίωση,το ξένο,το νέο,το αναπάντεχο.

Κάτσε με τον δικό σου όταν φύγει έλα.

Εσύ ξανθιά έχεις ωραίο στήθος.

Τόσο μακρυά και τα δύο.
Τόσο κοντά το μπουκάλι.

Εκτόνωση από κάτι ξεχασμένο στην μπάρα.

Ποτά στη γύρα και αναμνήσεις από salvia.

Κάτι σαν ζάλη με οδηγεί στο τέταρτο κατούρημα.
Αρνούμαι και ας είμαι κοντά,μακρυά η δουλειά,έτσι για να ξεχνιόμαστε.

Και η χαμένη Γερμανία στον πυρετό,
να μου καίει τα σπλάχνα.

Δεξιά,αριστερά
φλάς

πρόσεχε μην τρακάρεις και η μούρη σου γίνει φωτεινή επιγραφή.

Σε μια σεζλονγκ το μυθιστόρημα έχει μείνει
και βλέπουμε

γνωστές φάτσες,άγνωστες φάτσες
γνωστοί-άγνωστοι
τέλος πάντων.

Ενα southern με ένα πάγο

κι άλλες φωτό για φεϊσμπουκιά.

Ξέμεινα από τσιγάρα.

Τράκα

κάτι να υπάρχει,να γίνεται και να γυρίζει

τον κόσμο τούτο

καλό ξημέρωμα

μας βρήκε

καλοδεχούμενο λοιπόν.