Ψιλά γράμματα

Θυμάσαι πιστεύω πως είναι να γυρνάς μέσα στην πόλη χωρίς σκοπό.
Η ενοχή σου κάθεται στο στήθος όπως την γύρη τώρα που μπαίνει η άνοιξη.
Μέχρι να φταρνιστείς και σαν μίξα να χυθεί στον τοίχο και να γλιστράει προς τα κάτω
αργά βασανιστικά σε διάφορα σχήματα που θα ζήλευε και ο Νταλί.
Στην τελική καλύτερα αυτή παρά τα μυαλά σου.

Αφού σου βγεί και η ενοχή μένεις ελεύθερος χωρίς σκοπό.

Μη ρωτάς γιατί.

Έψαξες για σκοπό και το ξέρεις καλά,
στη γραμμή του ΟΑΕΔ
σε πανεπιστήμια
σε σχολεία
σε φυλακές
σε ψυχιατρεία
στους συγγενείς
στους γνωστούς
στους φίλους
στις γυναίκες
στο δρόμο
στους χώρους
στις ομάδες
σε κοπάδια
σε βουνά
και τέχνες.

Μη ρωτάς γιατί δεν βρήκες.

Μάλλον δεν ήθελες.

Ήθελές να είσαι ελεύθερος.

Είσαι.

Μόνο που η κοινωνία αναλώνεται,
στη γραμμή του ΟΑΕΔ
σε πανεπιστήμια
σε σχολεία
σε φυλακές
σε ψυχιατρεία
στους συγγενείς
στους γνωστούς
στους φίλους
στις γυναίκες
στο δρόμο
στους χώρους
στις ομάδες
σε κοπάδια
σε βουνά
και τέχνες.

Μην εκπλίσεσαι.

Ήταν στα ψιλά γράμματα γι΄αυτό δεν το είδες.