Μη μου τους κύκλους τάραττε

Διαγράφουμε κύκλους γύρω από ένα

το ίδιο κέντρο

δεμένοι από αυτό με μια νοητή κλωστή

πότε η κλωστή μεγαλώνει πότε μικραίνει

το κέντρο
το σχήμα

όμως δεν αλλάζει.

Σε κάθε καινούργιο κύκλο 

ξεχνάμε τον παλιό

και έτσι 

τουλάχιστον 

είναι όλα ωραία

όλα καινούργια.

Ο κάθε κύκλος που περνάει

τα σημάδια του αφήνει

το κέντρο σκάβει πιο βαθιά

για να ριζώσουμε

και την φυγόκεντρο αυξάνει.

Ώσπου κάποιος να βρεθεί

την κλωστή να κόψει

να μας ελευθερώσει

και είναι τότε που η ύπαρξή μας

εκτινάσσεται με δύναμη

πότε στο άπειρο

και άλλοτε συχνά σε τοίχο.