Κάπως αλλιώς

Θα μπορούσα να σε βάλω σε βιτρίνα
να σε κοιτάω
να μην σαλεύεις μόνο και μόνο για να υπάρχεις,
να αναπνέεις κοντά μου,
να χύνω πάνω στο εγώ μου, να φτύνω το εγώ σου,
να είμαι ίσως και καλύτερος
αλλά τι νόημα θά ΄χε
μυριάδες καλύτεροι από μένα υπάρχουν
ο κόσμος τους καλύτερους τους αγκαλιάζει ύπουλα.

Θα μπορούσα
να πράξω
να δράσω
να αντιδράσω
αλλά η ορμή μου λείπει και τα χέρια μου κρεμάνε.
όπως κάθε φορά που έφευγες από δίπλα μου
σαν να ξερίζωνες ένα κομμάτι της ψυχής μου και γω
ο αφελής
μέσα στον κυνισμό μου
πάσχιζα να το μπαλώσω με λέξεις και εικόνες

Για δες 30 έφτασα και ακόμα δεν έχω γράψει ιστορία,
δεν έχω ιδιοκτησία,
έργο δεν έχω να αφήσω πίσω

Μόνο κάτι μνήμες και εκείνα τα μπαλώματα από λέξεις και εικόνες

για όλες εκείνες τις φορές που στα μάτια κοιταζόμασταν

κάπως αλλιώς από ότι τώρα...