Παρέα με το κρύο να μιλήσεις για αγκαλιά...

Ξυπνάς κάτω από τα σύννεφα
με μια παγωνιά να σε αγκαλιάζει
πασχίζεις να βρεις κάτι να δικαιολογεί το καλημέρα
πριν το καταλάβεις καλά καλά
είσαι σε ένα αμάξι
ακούς ειδήσεις
φαντάζουν ως νέα από άλλη χώρα
η συνειδητή αποχή σου
από την παραπληροφόριση
από την υπερπληροφόριση
τσαλακώνεται άσχημα
φοβάσαι
είσαι και έρμος
ταιριάζεις γάντι σε παροιμία
κλείνεις το ράδιο
η φασαρία αυτών που τα ξέρουν όλα
δεν παλεύεται πρωινιάτικα
απολαμβάνεις ένα τσιγάρο σε ένα φανάρι
βλέπεις από μακρυά τα χιόνια τα σύννεφα
ο νούς πάει
σε αυτούς που είναι απροστάτευτοι σε αυτό το κρύο
σκληρό
αλλά το έχουμε μετατρέψει σε άλλη μια εικόνα
μια γρήγορη στεναχώρια
ένα γαμώτο
και μια αδυναμία να πράξεις κάτι για αυτό
διχάζεσαι
είμαι με τους ευνοημένους;
ναι είσαι
γιατί έχεις φαί
γιατί δεν μουσκεύεις όταν βρέχει
γιατί δεν κρυώνεις με αυτό το κρύο
ακόμα
στρεβλές ιδέες
όλοι οικονομολόγοι
όλοι προπονητές
όλοι πρωθυπουργοί
μα ποιο το νόημα να τους ακούς πια
όταν μπορείς κάλιστα τη ίδια ώρα
να κάνεις έρωτα
να ταξιδέψεις
να τα πιείς με φίλους
να ακούσεις νότες σε διάφορους ρυθμούς
αλλά όχι
οφείλουμε ως λαός πλέον
να είμαστε καταθλιπτικοί
επειδή περνάμε σκληρά χρόνια
να μην χαμογελάμε
επειδή έχουμε λίγα
να μην απολαμβάνουμε τις στιγμές
επειδή έρχεται επανάσταση ή ο επόμενος λογαριασμός
ντροπή σκέτη
κατάντησαν οι συμπολίτες μου
ημιμαθείς
στο ψέμμα
συνηθισμένοι στο άσχημο
λυσσασμένοι για λεφτά
να προσπαθούν να νεκραναστήσουν έθνη,κράτη και ιδέες.
Την ώρα που όλοι μιλάνε για λεφτά
θα επιλέξω συνειδητά να σωπάσω με όλο μου το σώμα.