''...όπως και στην κατοχή, ο δεύτερος χειμώνας ήταν ο δύσκολος''
Θυμάμαι τα λόγια ενός φίλου, το καλοκαίρι κάπου σε ένα χωριό χαμένο σε μια χαράδρα στη νότια Κρήτη.
Δεν ξέρω αν θα συμβεί το ίδιο για φέτος. Κατοχή σημαίνει την κατάλυση μιας κατάστασης ελευθερίας που προυπάρχει. Κάποιοι λένε οτί βιώνουμε μια μορφή οικονομικής κατοχής. Διαφωνώ. Δεν είμασταν ελεύθεροι πριν. Έκτος αν η ελευθερία καθορίζεται από τα χρήματα που έχεις στο πορτοφόλι σου. Αν είναι έτσι κ γω μαζί σας. Αλλά δεν είναι έτσι και δεν καθορίζεται απο αυτό η ελευθερία.
Ακόμα και αν έχουμε κατοχή γιατί περιδιαβένουμε σαν τουρίστες μέρη που ζήσανε αντάρτες;
Η ελευθερία είναι μια κατάσταση στην οποία μπορεί κάποιος να ακολουθήσει τις επιθυμίες του χωρίς περιορισμούς. Όταν πλέον τα πάντα σε μια πόλη εξαρτώνται από το πόσα χρήματα έχεις στο πορτοφόλι σου ακόμα κ η εκπλήρωση των επιθυμιών τότε όσα και να έχεις από αυτά τα ανταλλακτικά χαρτιά δεν είσαι ελεύθερος.
Πάντα το περιβάλλον περιόριζε τον άνθρωπο. Είτε σκοτωνοντάς τον, είτε τοποθετόντας τον σε τοίχους και κανόνες. Και αυτό που ακούω καθημερινά είναι μια βοή από κανόνες. Δούλεψε, βρες λεφτά, πλήρωσε, αγόρασε, φύγε, έλα, πάνε και γαμήσου.
Πόσο πιο πλούσια θα ήταν η ζωή μας χωρίς την προστακτική ...
Σκόρπιες σκέψεις καθώς μπαίνω στον εικοστό ένατο χειμώνα κατοχής μου.
Οι προοπτικές χειρότερες από τον εικοστό όγδοο.
Όπου υπάρχει δυσκολία όμως ελοχεύει η περιπέτεια και η αλητεία.
Η δυνατότητα έστω να βιώσεις έντονα τον μικροκοσμό σου και να σμίξεις με άλλους μικρόκοσμους.
Οι μέρες μας είναι μετρημένες και δεν φοβόμαστε τίποτα λοιπόν.
Η απωλειά μας αμελητέα γι αυτό δεν αγχωνόμαστε.
Μπορεί να συγκρουστούμε, μπορεί να κάτσουμε και στον καναπέ, αλλά το μηδεν καραδοκεί σε κάθε μας απόφαση.
Ασε την ταινία να παίξει και ρίχνεις τα μπινελίκια στους τίτλους τέλους...
Δημιουργία μαλάκες και όχι γκρίνια...
Άρπαξε τη ζωή από τα μαλλιά βάλτην στα τέσσερα και ξέσκισέ την.
Άσε τους άλλους να φτιάχνουν προϋπολογισμούς, εμείς ποτέ δεν υπολογίσαμε ούτε τα κάλα ούτε τα κακά που μας βρήκαν και δεν σκοπεύουμε να το κάνουμε τώρα.
Τα φιλιά μου στο φθινόπωρο γιατί το πήρα λίγο στραβωμένος από τα μούτρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου