ΕΛ.ΑΣ. TOURS

ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΔΩΡΕΑΝ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ-ΑΣΤΙΚΕΣ/ΥΠΕΡΑΣΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ-ΕΚΔΡΟΜΕΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΗΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΩΝΤΟΣ.

ΤΗΛ.ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ 100
ΕΜΑΙL TAGMATAASFALEIAS@ROUFIANOS.GR

ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΕΙΤΕ ΜΑΣ!!!

Attica square

Οι φασίστες χθες δεν προλάβαν να αλλάξουν και κατεβήκαν με τα ρούχα της δουλειάς.






Η ανδρεία του Έλληνα σε όλο της το μεγαλείο!



Αλληλεγγύη
Αξιοπρέπεια
Διεθνισμός

Τρείς λέξεις που λείπουν από την ηθική του Έλληνα.

Μια μικρή ιστορία καθημερινής οικονομικής κρίσης

Αυτός αποκρίθηκε, με αυτήν την στα αρχίδια μου εμένα σιγουριά: κοίτα κάνε τα κουμάντα σου γιατί από Νοέμβρη μειώνεται η δουλεία.Δεν τον ενδιέφερε αυτό που ξεστόμιζε.Περνούσε τόσα χρόνια άνετα χωρίς άγχος για χρήμα, όντας μικρομεσαίος επιχειρηματίας στον ελλαδικό χώρο. Δηλαδή άλλος ένας άχρηστος νεόπλουτος Ελληνας.Φυσικά αυτή τη φορά μετέφερε το βάρος της ύφεσης στους υφιστάμενους. Είπαμε κρίση, όχι όμως και να μειωθούν τα κέρδη μας. Δεν θα έχανε αυτός τα ταξιδάκια του για την επιβίωση κάποιου που δεν ήταν και φιλαράκι του ακριβώς.Εντάξει τώρα, ότι υπεραξία κλάπηκε, ότι ένσημα και υπερωρίες, περασμένα ξεχασμένα τώρα. Είπαμε κρίση!
Αναψα τσιγάρο και χάζεψα την Αθήνα από ψηλά. Πέρασαν από το μυαλό μου όλα εκείνα τα θέλω, τα όνειρα, τα σχέδια που έκανα πριν από χρόνια για την ηλικία που είμαι τώρα. Τα απαξίωσα αμέσως. Ίσως τελικά να είχαν αξία όταν θα πραγματώνονταν σε έναν υγιή κοινωνικό κύκλο.Καμία αξία όσο περιβάλλεσαι και εξουσιάζεσαι από βλάκες. Τώρα;

Εγώ με τη σειρά μου οφείλω να ειδοποιήσω τους παρακάτω ενδιαφερόμενους:
τον ιδιοκτήτη που νοικιάζω
την ΔΕΗ
την ΕΥΔΑΠ
την εταιρία τηλεφωνίας
την διαχειρήστρια της πολυκατοικίας
το βενζινάδικο της γειτονιάς
τον ιδιοκτήτη του σούπερ-μάρκετ
τον περιπτερά
να κάνουν τα κουμάντα τους γιατί από Νοέμβρη μειώνεται η δουλειά μου.

Άλλη μια μικρή ψηφίδα, στο ψηφιδωτό ενός συστήματος που αναδιαρθρώνεται βίαια,αλλά κανείς δεν λέει να το σταματήσει...έστω και με τη βία πλέον.

Prince of Persia

Θέλω λίγη άμμο,όχι μάλλον πολύ άμμο.
Έναν αέρα να την σηκώνει και ένα μάυρο μαντήλι στο προσωπό μου.
Έναν αμμόλοφο να με περιμένει, για να μου απόκαλύψει τους συντρόφους του που στέκουν πίσω του.
Μαχαίρια ασσασίνων στη ζώνη μου, φίδια στον καρπό μου.
Τον ήλιο να με τυφλώνει, κάνοντας τα μάτια μου να βλέπουνε οράματα από άλλους κόσμους.
Το φλασκί μου άδειο και το άλογο μου νεκρό.
Την Βαβυλώνα πίσω μου να καίγεται.
Το βήμα μου ανύπαρκτο να περιμένει να γεννηθεί.
Ακίνητο το σώμα.
Αεικίνητο το μυαλό.

Το σπάω.

Γυρνάω το κεφάλι,σε κοιτάω στα μάτια.
Αυτό και μόνο.
Γενάει ένα βήμα.
Τρέχουμε τώρα,μέσα στους αμμόλοφους.
Μας κυνηγάνε.
Δεν κατάλαβα πότε απλωσες το χέρι, μα τώρα το κρατάω γερά.
Σαν να βασίζεται η ζωή μας όλη από αυτό, κανουμε τραμπάλα διασκεδάζοντας την φυγόκεντρο των κορμιών μας.
Μας κυνηγάνε.

Μην κοιτάς πίσω.Το βλέμμα σου είναι ακριβό για να το δωρίσεις στους πίσω.
Σε λέω,

Έρωτα
Συντρόφισσα
Φίλη

Και όλα αυτά με ένα σου βλέμμα, ικανό να με κάνει,

να ζήσω στην άμμο,
να μην βγάλω το μαντήλι από το πρόσωπο μου,
να αψηφίσω τον ήλιο που με τυφλώνει,
να χύσω το νερό από το φλασκί μου, αγιασμό στο νεκρό μου άλογο
να κάψω όλες τις Βαβυλώνες
να τρέξω
να βρω

Το Βλέμμα σου.

!!!

Ελπίζω ο επόμενος homo-κάτι στην σειρά της εξέλιξης να μπορεί να δεχτεί το ελευθεριακό του έρωτα στο αίμα του και όχι απλά στη λογική του...