Urban άνοιξη.

Μέσα στο γκρίζο σκηνικό της Στουτγκάρδης,μιας από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές πόλεις της Γερμανίας, βλέπεις στο μέσο του Μάρτη αυτό και λες τότε:

Διάολε μπήκε η άνοιξη.

Ξυπνήστε.



Γιατί φίλε μου έχουμε χάσει το συγχρονισμό μας με την φύση και τις εποχές.

Τώρα έχουμε χρώμα και τις τέσσερις εποχές του χρόνου,επειδή έχουμε οθόνες μεγάλες και επίπεδες.

Επίπεδες,κατάλαβες.

Οπως και η ζωή μας.

Οπως μάλλον θέλουν να είναι η ζωή μας.


Αλλά εγώ θα υποδεχτώ την άνοιξη.

Την περίμενα καιρό.

Δεν με ξεγέλασαν οι οθόνες...


Εχω και αυτόν τον ήλιο να μου το θυμίζει.

Που ζεσταίνει όλα τα ζωντανά.

Ξέχασα εσύ έχεις καλοριφέρ και αρκουδίσιον.

Αλλά ποιός σου είπε ότι ανήκεις στα ζωντανά;


Αχ πόσο μου λείπει ένα φυλλοβόλο δέντρο έξω από το παράθυρο...