Αυτός αποκρίθηκε, με αυτήν την στα αρχίδια μου εμένα σιγουριά: κοίτα κάνε τα κουμάντα σου γιατί από Νοέμβρη μειώνεται η δουλεία.Δεν τον ενδιέφερε αυτό που ξεστόμιζε.Περνούσε τόσα χρόνια άνετα χωρίς άγχος για χρήμα, όντας μικρομεσαίος επιχειρηματίας στον ελλαδικό χώρο. Δηλαδή άλλος ένας άχρηστος νεόπλουτος Ελληνας.Φυσικά αυτή τη φορά μετέφερε το βάρος της ύφεσης στους υφιστάμενους. Είπαμε κρίση, όχι όμως και να μειωθούν τα κέρδη μας. Δεν θα έχανε αυτός τα ταξιδάκια του για την επιβίωση κάποιου που δεν ήταν και φιλαράκι του ακριβώς.Εντάξει τώρα, ότι υπεραξία κλάπηκε, ότι ένσημα και υπερωρίες, περασμένα ξεχασμένα τώρα. Είπαμε κρίση!
Αναψα τσιγάρο και χάζεψα την Αθήνα από ψηλά. Πέρασαν από το μυαλό μου όλα εκείνα τα θέλω, τα όνειρα, τα σχέδια που έκανα πριν από χρόνια για την ηλικία που είμαι τώρα. Τα απαξίωσα αμέσως. Ίσως τελικά να είχαν αξία όταν θα πραγματώνονταν σε έναν υγιή κοινωνικό κύκλο.Καμία αξία όσο περιβάλλεσαι και εξουσιάζεσαι από βλάκες. Τώρα;
Εγώ με τη σειρά μου οφείλω να ειδοποιήσω τους παρακάτω ενδιαφερόμενους:
τον ιδιοκτήτη που νοικιάζω
την ΔΕΗ
την ΕΥΔΑΠ
την εταιρία τηλεφωνίας
την διαχειρήστρια της πολυκατοικίας
το βενζινάδικο της γειτονιάς
τον ιδιοκτήτη του σούπερ-μάρκετ
τον περιπτερά
να κάνουν τα κουμάντα τους γιατί από Νοέμβρη μειώνεται η δουλειά μου.
Άλλη μια μικρή ψηφίδα, στο ψηφιδωτό ενός συστήματος που αναδιαρθρώνεται βίαια,αλλά κανείς δεν λέει να το σταματήσει...έστω και με τη βία πλέον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου